Voor kinderen is het erg belangrijk om lekker “kind” te kunnen zijn en je in alle rust te kunnen ontwikkelen tot een volwassen persoon. Maar wat als je door de financiële situatie van je ouders bijvoorbeeld niet naar de bioscoop of op een sport kan? Het Amsterdamse project ‘Bijdehand’ richt zich op kinderen tussen de 9 en 14 jaar die door verschillende omstandigheden minder mogelijkheden dan hun leeftijdsgenoten hebben. Wij gingen langs bij ‘Bijdehand’ en spraken met Ester, coördinator van project, om meer over het project te weten te komen.
Rolmodel
‘Bijdehand’ is na een succesvolle pilot vanuit de ‘Nationale Jeugdraad’ terecht gekomen bij de Regenboog Groep, een Amsterdamse stichting die zich richt op de kwetsbare kant van de Amsterdamse samenleving. Het inmiddels drie jaar lopende project koppelt kinderen in een isolement aan vrijwilligers waarmee zij samen leuke dingen gaan doen: dingen waar het kind normaal de kans niet toe heeft. Om de afstand tussen de vrijwilligers en de kinderen niet te groot te laten worden, wordt er bij Bijdehand wordt gewerkt met vrijwilligers met de “studentenleeftijd” (18-28 jaar). Op deze manier kunnen kinderen opkijken naar de vrijwilligers als rolmodel, zonder dat zij diegene teveel als vader of moeder gaan zien.
Zelfvertrouwen
Ester legt uit hoe de kinderen en vrijwilligers aan elkaar gekoppeld worden: “Wij proberen vrijwilligers en deelnemers aan elkaar te koppelen die niet al te ver van elkaar wonen, ongeveer dezelfde interesses hebben of heel simpel wanneer zij beide beschikbaar zijn. Het heeft natuurlijk ook heel erg met de voorkeur van het kind te maken en wat hij of zij nodig heeft”. In de startfase werd er bij ‘Bijdehand’ erg gefocust op het “leuke dingen doen”. Het probleem ontstond echter dat na de periode waarmee het kind en de vrijwilliger met elkaar optrekken (ongeveer een jaar), de kinderen terug vielen in oude patronen. “Het is goed en leuk dat je leuke dingen gaat doen samen, maar daarnaast is het ook belangrijk dat bijvoorbeeld de sociale vaardigheden of het zelfvertrouwen van een kind ontwikkeld. Dan hebben zij als hun “maatje” stopt er ook nog iets aan”, ging Ester verder.
De activiteiten die de kinderen en de vrijwilligers doen verschillen van samen huiswerk maken, spelletjes doen tot een keer naar de bioscoop of een museum te gaan. De koppels krijgen acht euro per keer dat zij afspreken om iets mee te ondernemen. Zij kunnen er voor kiezen om dit op te sparen voor iets groters of om elke week iets leuks te doen wat weinig geld kost. Ester vindt het belangrijk dat de kinderen leren dat zij het ook leuk kunnen hebben zonder veel geld uit te geven: “Het klinkt cliché, maar het meest waardevolle is de aandacht en het contact dat de kinderen hebben dankzij ‘Bijdehand’”.
Groei
Vier keer per jaar worden er vanuit Bijdehand groepsactiviteiten georganiseerd waarbij alle vrijwilligers en kinderen bij elkaar komen. Ester merkte tijdens één van deze groepsactiviteiten (schaatsen) hoe de deelnemers kunnen groeien door het hebben van een maatje: “Ik kan zelf niet schaatsen. Een meisje dat tijdens de intake best wel verlegen was, kwam naar mij toe om mij aan te moedigen het zonder een voorrijrekje te proberen. Dat was een beetje de omgekeerde wereld, maar wel erg leuk. Ik denk dat zij dat zonder dat maatje misschien niet gedaan zou hebben.”
Echt Amsterdams
Bij het project ‘Bijdehand’ komen net als in Amsterdam verschillende werelden bij elkaar. Studenten die normaal niet zo snel in contact zouden komen met een alleenstaande moeder met vier kinderen, doen dat nu wel. Werelden komen bij elkaar, terwijl de kinderen een leuke tijd hebben waar zij een stap zetten in hun persoonlijke ontwikkeling. In onze ogen is dit een prachtig project en de Echt Amsterdams erkenning zeker waard!