Je kan er zomaar een tegenkomen in Amsterdam: Een fleurig versierde bloemenfiets. Alleen of in een groepje, vastgemaakt aan een brug of met een vrolijke bebaarde man er op. Dit is Warren Gregory, oftewel: De Flowerbikeman.
De eerste fiets die hij versierde, was er één voor zijn vrouw. Door haar epilepsie kan ze vergeetachtig zijn en zo was ze haar fiets kwijt geraakt. Met zonnebloemen, volgens Warren women’s best friends, maakte hij er een opvallende tweewieler van. De reacties vond hij zo leuk, dat hij het vaker begon te doen. ‘Als mensen tegen je zeggen dat ze vrolijk worden als ik happy and smiling langs fiets op een bloemenfiets, dan is dat het grootste compliment dat ik kan krijgen!’
Maarja, je hebt maar één fiets nodig, dus wat doe je dan met de rest? Gewoon, neerzetten. Op plekken die wel wat vrolijkheid kunnen gebruiken bijvoorbeeld. In een grijs industrieel gebied of waar iets vervelends is gebeurd. Na de aanslag op Centraal Station afgelopen september, zette de flowerbikeman al zijn creaties daar neer. ‘Het enige wat ik op zo’n moment kan doen, is laten zien dat je ook mensen blij kan maken. Misschien dat voorbijgangers het over mijn fietsen hadden in plaats van over wat er gebeurd was? I can’t fix it but I can make a smile. Overigens, mijn fietsen stonden niet correct geparkeerd dus ze waren verwijderd. Gelukkig kreeg ik ze zonder te betalen terug bij het fietsdepot. Ik was ook niet boos ofzo, met een lach bereik je veel meer.’
Tijdens kerst fietste hij rond op zijn kerstfiets. Vol met lichtjes, ballen, slingers en met een echte kerstboom achterop, verspreidde hij het kerstgevoel. ‘Om de kerstgedachte te testen, zette ik hem ’s avonds niet op slot. De fiets bleef netjes staan, maar de kerstboom werd gestolen! Ik hoop maar dat hij een mooi plekje heeft gekregen bij iemand die geen geld had voor een kerstboom. Met Valentijn heb ik helaas geen speciale lovebike maar ik zit er wel over na te denken om rozen uit te delen. Zowel aan mannen als vrouwen, maakt niet uit. Zij kunnen hun geliefden er weer blij mee maken.’
‘Amsterdam is een bijzondere plek. Je hoeft hier geen rozen uit te delen of op een flowerbike te fietsen om in contact te komen en een praatje te maken. Sommige mensen zeggen dat dit verandert. Als dat waar is, dan hebben we meer mensen nodig die gratis smiles uitdelen.’
Daar zijn wij het helemaal mee eens. Van mensen zoals dit kan Amsterdam er nooit genoeg hebben. Gefeliciteerd Warren, Flowerbikeman is Echt Amsterdams erkend!
